Motywacja seniora w trudnym okresie

Intensywny październik i później trudny, monotonny listopad pobudziły we mnie wiele refleksji. Z dużym entuzjazmem naszym i Seniorów rozpoczęliśmy w październiku nasze projekty. Spotkania indywidualne i sesje grupowe były naszą wspólną radością. I kolejna fala….CORONA…

Musieliśmy zawiesić nasze działania, smutek dla nas i smutek dla Seniorów. Wszyscy rozumiemy powagę sytuacji i sumiennie się do wszystkich zaleceń stosujemy. Teraz nie wiemy, kiedy mamy szanse wrócić do Seniorów. Obawiamy się, że izolacja będzie powodowała szczególnie u osób samotnych destrukcyjne reakcje. Nie bardzo możemy pomóc w sposób bezpośredni, ale w okresie przedświątecznym na pewno będziemy się z każdym komunikowali. Przygotowania do świąt za chwilę ruszą pełną parą. Każdy sobie je jakoś zorganizuje… Mamy nadzieję, że w styczniu 2021 będziemy mieli szanse znowu się spotkać.

W tym poście chciałabym napisać kilka słów o motywacji. To bardzo ważny element naszego życia, motor do działania. Młodzi ludzie, aktywni zawodowo mają od najmłodszych lat pośredni lub bezpośrednio „włączone” różne motywatory. A to szkoła, rodzice, dziadkowie, grupy rówieśnicze – w działaniu dają wskazówki, wspierają, pokazują jak można osiągać różne rzeczy w życiu.

Jak to jest z motywacją u Seniorów? Trudny temat. Z moich doświadczeń wynika, że samo słowo motywacja jest trochę niezrozumiałe dla Seniorów. Bo czym tu się motywować, jak codzienność, dolegliwości fizyczne odzywają się na każdym kroku… To się da zrobić! Należy tylko do każdego dnia podchodzić z refleksją, z planem i wyznaczaniem sobie zadań – zadań tylko dla siebie. W naszej kulturze dosyć powszechne jest przeświadczenie, że Seniorzy są po to aby pomagać dzieciom, wnukom. Oczywiście fajnie jest mieć Rodzinę i czuć się potrzebnym, ale warto pamiętać o sobie i mieć swój plan na swoje aktywności. To jest właśnie budowanie swojej własnej motywacji: MOTYW (co chcę zrobić dla siebie?) + AKCJA (robię to). Warto zacząć od drobnych rzeczy: codziennie mam 15 minut na swoją gimnastykę, raz w tygodniu mam 1 godzinę dla siebie na spacer z koleżanką, w ciągu tygodnia spotkam się w klubie seniora, wezmę udział w fajnym projekcie…itd.

To my sami musimy zadbać o siebie! To jest ten czas, że możemy a nie musimy! Warto zatem pracować nad swoim patrzeniem na świat. Jeśli zrobimy pierwszy, jeden mały kroczek- większe i fajniejsze pojawią się po pierwszych sukcesach. Uwierzcie mi, że warto…Nie jest to egoizm- jeśli ktoś miałby takie obawy. Motywujmy się małymi kroczkami i żyjmy tak aby chciało się żyć!